Усевалад Сцебурака. На смерць Радзімы. Верш
Усевалад Сцебурака апублікаваў у сваім фэйсбуку новы верш.
***
З чаго пайшло
і як распачалося?
З чабора паху,
грушы над Дняпром,
птушынага рознагалосься?
Ці з дзіўнага сьвятла,
што дорыць восень,
ці з той вады,
якую п'еш нагбом?
І не ўзгадаць цяпер.
Гадоў завеі
туманяць каляроваю смугой
абрысы постацяў,
імёны і падзеі
сплываюць з невымоўнаю тугой.
Ці нават без яе
ў нябыт ідуць з палёгкай.
Хутчэй імкне бясконцы карагод.
І рэха не чуваць, як не галёкай Э,
і на крыніцах неадольны лёд.
І толькі груша,
аблачынкай лёгкай,
Стагоддзямі цьвіце
апошні год…
«Гэта Беларусь»: у інстаграме новы флэшмоб
 1
Рускі народны сабор на чале з патрыярхам Кірылам абвясціў вайну з Украінай «свяшчэннай»
 28
Беларус пісаў у «бот Буданава», каб паехаць ваяваць ва Украіну. Гэта версія ГУБАЗіК — і вось, што з ёй не так
 5
Культурнай сталіцай Беларусі абралі Янава
 1
Славенія пачала выдаваць беларусам пашпарты іншаземца
 1
Каб скарыстацца календаром, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
гэта бадай мая любімая з Deep Purple
тэкст песні просты, як жыццё
як... вершы Усевалада ;)